Vakum, madde içermeyen bir boşluktur. Sözcük, “boş” veya “boşluk” için Latince sıfat vacuus’tan türetilmiştir. Böyle bir vakuma bir yaklaşım, atmosfer basıncından çok daha düşük bir gaz basıncına sahip bir bölgedir. Fizikçiler genellikle, bazen basitçe “vakum” veya boş uzay olarak adlandırdıkları mükemmel bir vakumda meydana gelebilecek ideal test sonuçlarını tartışırlar ve bir laboratuvarda veya uzayda olabileceği gibi gerçek bir kusurlu vakumu ifade etmek için kısmi vakum terimini kullanırlar. Öte yandan mühendislik ve uygulamalı fizikte vakum, basıncın atmosfer basıncından önemli ölçüde düşük olduğu herhangi bir alanı ifade eder. Latince in vacuo terimi, bir boşlukla çevrili bir nesneyi tanımlamak için kullanılır.

Kısmi bir vakumun kalitesi, mükemmel bir boşluğa ne kadar yaklaştığını ifade eder. Diğer şeyler eşittir, daha düşük gaz basıncı, daha yüksek kaliteli vakum anlamına gelir. Örneğin, tipik bir elektrikli süpürge, hava basıncını yaklaşık %20 oranında azaltmak için yeterli emiş üretir. Ancak daha yüksek kaliteli vakumlar mümkündür. Kimya, fizik ve mühendislikte yaygın olan ultra yüksek vakum odaları, atmosfer basıncının (100 nPa) trilyonda birinin (10−12) altında çalışır ve yaklaşık 100 parçacık/cm3’e ulaşabilir. Dış uzay, galaksiler arası uzayda ortalama olarak metreküp başına sadece birkaç hidrojen atomuna eşdeğer olan daha da yüksek kaliteli bir boşluktur.

Vakum, 20. yüzyılda akkor ampullerin ve vakum tüplerinin tanıtılmasıyla değerli bir endüstriyel araç haline geldi ve o zamandan beri çok çeşitli vakum teknolojileri mevcut hale geldi. İnsan uzay uçuşunun gelişimi, boşluğun insan sağlığı ve genel olarak yaşam formları üzerindeki etkisine olan ilgiyi artırdı.